De roze koek is misschien wel een van de populairste koeken in Nederland. Hij staat ook wel bekend als de glacékoek. Wat is de achtergrond van deze lekkernij? En hoe krijgt ’ie z’n befaamde roze kleur?

Een smeuïge koek, afgetopt met een zacht laagje fondant: dat is de klassieke roze koek. Er zijn ook bakkers die hun koeken vullen met jam of amandelspijs. De koek zou uitgevonden zijn in Amsterdam, waar er bij De Bruin’s Banketfabriek vele werden geproduceerd. Toen dat bedrijf in 1988 werd overgenomen door koekjesfabrikant Lotus Bakeries, verhuisden de roze koeken mee. Dit internationale bedrijf heeft onder andere een grote productielocatie in Enkhuizen. Vandaar dat de koeken in de supermarkt op de verpakking worden aangeduid als ‘echte Enkhuizer Glacé’.

De kleurstof in roze koeken uit de supermarkt deed een tijdje geleden veel stof opwaaien. Om het fondant roze te kleuren, gebruiken sommige fabrikanten de stof E120. Die kleurstof wordt gemaakt van een luizensoort uit Bolivia. Daarmee is de roze koek niet meer geschikt voor vegetariërs. Andere fabrikanten kiezen voor natuurlijke kleurstoffen als bietensap of vruchtenconcentraat. Ook het synthetische E122 wordt toegepast. Wij gebruiken het liefst natuurlijke ingrediënten en kiezen voor frambozensap.

Wist je dat roze koeken behoren tot de categorie stukwerk in de bakkerij? Zo noemen bakkers verse koeken van groot formaat. Ze worden namelijk per stuk verkocht en niet in zakjes met meerdere koekjes. Bovendien eet je vaak ook maar één stuk per keer. Andere grote koeken in de categorie stukwerk zijn bijvoorbeeld gevulde koeken en boterkoek.

Ook eens andere grote koeken maken? Bekijk ons recept voor gangmakers of bestel nummer 27 van ons magazine Meesterlijk, met daarin nog eens 5 recepten voor grote koeken.