HHB-winnaar Aruna: ‘Ik mocht niet als eerste afvallen, dat was vooraf het enige doel’

Vijf jaar geleden haalde Aruna Sitaram de HHB-tent nét niet doordat de zenuwen haar overweldigden. Na vier jaar hard werken besloot ze zich weer aan te melden. Ook dit seizoen had ze wat tegenslag, bijvoorbeeld doordat ze de dag voor de finale in haar vinger sneed. Toch heeft ze doorgezet en met succes; Aruna mag zichzelf nu winnaar noemen van seizoen 11 van Heel Holland Bakt!

© Elvin Boer – Omroep MAX

Het lijkt alsof het net pas is gebeurd, het begint nu ook pas te leven. Toen heb ik er niet echt van kunnen genieten, want ik mocht er eigenlijk niet over praten. Gelukkig mocht ik het wel delen met mijn familie, maar nu mag ik het eindelijk van de daken schreeuwen. Ik ben helemaal overweldigd door alle lieve berichten.

Dat iedereen in de tent het elkaar gunde. Iedereen stond altijd voor elkaar klaar. Als iemand erdoorheen zat, steunden we elkaar altijd. Je gunt elkaar allemaal een mooie taart, zeker tijdens de finale. Het is ook een hele hechte groep, we hebben nog steeds veel contact.

Dat was met stip het nationale ontbijt in de halve finale! Ik maakte de Surinaamse brunch. Daar heb ik zoveel technieken en zoveel Surinaamse lekkernijen kunnen laten zien. Ik heb er ook mooi commentaar van de jury op gekregen. Ik dacht eerst: wat gebeurt hier, is dit een grap? Zo lovend waren ze. Daar heb ik de Meesterbakker-speld niet voor verdiend, maar al het positieve commentaar was mij evenveel waard. Het was zeker geen makkelijke opdracht. De gemiddelde Surinaamse die bara’s bakt, maakt ’s ochtends het deeg en gaat ’s middags pas bakken. Ik deed dat in drie uur. Daar heb ik de lat voor mezelf weer heel hoog gelegd.

Thuis was mijn comiccake veel strakker dan in de tent. Dat viel mij best tegen, die had veel beter gekund. Gelukkig waren mijn smaken wel goed. Ook daar had ik weer veel hooi op mijn vork genomen. In de tent is het zo anders. Het was veel warmer en alles smolt weg.

Ik heb de eerste keer de tent net niet gehaald door de zenuwen. Ik had alles goed voorbereid, maar door de zenuwen lukte het niet. Dat moest nu echt anders. Mijn enige doel was: niet in aflevering 1 naar huis! Daar heb ik vier jaar lang hard voor gewerkt. Nu was er ook behoorlijk wat wedstrijdstress, maar ik bereidde mij heel goed voor. Tijdens het oefenen gaf ik mezelf minder tijd, zodat het in de tent zeker moest lukken. Ik heb mezelf ook veel basistechnieken aangeleerd.

Patisseriewaardige en luxe gebakjes. Met verschillende laagjes, bijvoorbeeld met mousse en gelei. Dat vind ik zelf het lekkerst, daar kun je mij voor wakker maken. Macarons zijn mijn specialiteit. En ik vind het leuk om mijn gasten te verwennen. Na Heel Holland Bakt willen mensen toch graag dingen van je proeven, dus dan kan ik het eigenlijk niet maken om tijdens verjaardagen niet zelf te bakken. Voor de verjaardag van een van mijn zoons heb ik bijvoorbeeld voor 25 gasten een hapjestafel gemaakt.

Ik had hele planningen, soms wel twintig pagina’s met beschrijvingen. Ik ben perfectionistisch en wil altijd een mooi en goed resultaat. Als iets niet goed gaat, ben ik daar best teleurgesteld over. Ik leg de lat heel hoog voor mezelf, ook in het dagelijkse leven. Dat kreeg ik vaak als commentaar van Janny en Robèrt. Ik wil altijd 150 procent geven, maar 100 procent is ook goed. Daar hebben ze gelijk in.

Mijn moeder kon heel goed koken en bakken. Dat wilde ik zelf ook kunnen. Ik ging op mijn 23^ste trouwen en op mezelf wonen, vanaf toen ging ik zelf koken en bakken. Ik ging veel uitproberen, dat vond ik zo leuk. Ik ben toen een blog gestart voor mijn kinderen, zodat zij hun moeders recepten kunnen vinden als zij op zichzelf gaan wonen of als ik er niet meer ben. Toen kreeg ik ook andere volgers en dat motiveerde mij om ermee door te gaan.

Mijn droom is een eigen bak- of kookprogramma, met gerechten waarmee ik ook de Surinaamse keuken kan belichten of een combinatie met andere culturen kan maken. Een bakboek zou ik ook wel willen maken.

Ik heb veel van hem geleerd, hij heeft mij goede tips gegeven. Ik had bijvoorbeeld problemen met mijn gele room, die werd niet stijf. Daar hielp hij meteen mee. Hij ziet in een oogopslag wat er mis is, dat vind ik zo bijzonder.

Ik zou die taart graag opnieuw willen maken. Misschien niet zo hoog als hij nu was, hij was bijna een meter. Dat is wel een beetje veel. Alle smaken waren goed en ik vond hem mooi, dus ik zou niks aanpassen.