Robèrt – ‘Vakgenoten bezoeken is leerzaam en houdt je scherp’
Om mezelf scherp te houden, bezoek ik graag vakgenoten. Dat is sowieso heel leerzaam en vaak ook een mooie bevestiging van de kwaliteit van onze eigen werkzaamheden. Ik vond het superleuk om dit te delen met mijn collega’s uit onze patisserie, die ik een dagje mee on tour nam.
Mezelf uitdagen
Je kent ze vast: mensen die van die dooddoeners gebruiken als ‘dat doen wij altijd zo’ of ‘waarom zouden we een succesformule veranderen?’. Als vakman en bedrijfsmatig vind ik het de uitdaging om juist níét te vervallen in die manier van denken. Daarom daag ik mezelf graag uit door bij collega’s te gaan kijken hoe zij werken. Maar ook door vragen te stellen aan leveranciers die mij kunnen helpen aan adressen die voor mij interessant zijn om eens een kijkje te nemen. Ook heb ik veel aan mijn lidmaatschap van de Créateurs de Desserts – een genootschap van gepassioneerde Belgische vakgenoten waarbij ik als enige Nederlander ben aangesloten. Bijna twee jaar lang gaf ik deze collega’s een ereplaatsje in mijn magazine; ieder nummer het verhaal van een van hen, voorzien van een prachtig recept.
Van elkaar leren
Regelmatig komen we met de hele club bij elkaar en bezoeken we het bedrijf van een van de leden. Dat gaat er behoorlijk kritisch aan toe, kan ik wel zeggen – maar altijd op een positieve, respectvolle manier. Je wordt niet gespaard als ‘ze’ over de vloer komen. Het hele bedrijf wordt onder de loep genomen. Iedereen brengt dan ook producten van zichzelf mee; leuke seizoensproducten, slimme verpakkingen, dat soort zaken. Zo kunnen we op verschillende vlakken van elkaar leren.
Less is more?
Recent bezocht ik samen met de patissiers met wie ik dagelijks samenwerk verschillende collega-patissiers in Brussel. Ik nam ze mee naar mooie adressen waar ofwel de producten of smaken vernieuwend zijn, ofwel het concept gewoonweg perfect klopt. We keken er rond, proefden van alles, bespraken onze bevindingen en genoten van een heerlijke lunch. Wat je op zo’n dag ziet gebeuren vind ik onbetaalbaar. We kwamen met elkaar tot een paar conclusies met betrekking tot onze eigen aanpak:
- Qua smaak doen we het heel erg goed. Leuk om dat te mogen concluderen – dat maakte niet alleen mij trots.
- Qua afwerking kunnen we wellicht iets van onze Belgische collega’s leren. Bij ons is die soms erg ingewikkeld. Dat doen ze daar misschien wel handiger; less is more, zeg maar. Het punt is dat je voor zo’n strakke afwerking meer gelatine moet gebruiken in de glaçage. En dan kom je al snel op de vraag: willen we dat wel? Want dat heeft immers ook gevolgen voor de smaak.
Sparren met vakgenoten
Heerlijk om op die manier te kijken naar ons eigen assortiment en er met elkaar over te sparren. Volgende keer is het de beurt aan onze boulangers. Ook met hen wil ik zo’n tour maken langs Belgische collega’s. Dat worden dan heel andere zaken, want in België zijn ze doorgaans goed in het één óf het ander. Daarna wil ik graag nog een dag op pad met het winkelteam en de mensen die zich binnen ons bedrijf bezighouden met verpakkingen en communicatie. Het is natuurlijk extra leuk als de ondernemers/eigenaren zelf ook aanwezig zijn bij de bedrijven die we bezoeken, dus dat probeer ik dan vooraf te regelen. Zelf vind ik het ook leuk als bakkers langskomen om van mij te leren en als ze mij vragen stellen die mij aan het denken zetten. Dat houdt mij ook scherp!
PS Ik kan je aanraden eens wat Belgische patisseriezaken te bezoeken. Ga je op een zondag? Zorg er dan wel voor dat je er vóór de middag bent, want daarna sluiten ze hun deuren.
